اثر غلظت زیرکشنده بوپروفزین و ایمیداکلوپراید روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئید Encarsia inaron (Walker) (Hymenoptera: Aphelinidae)

کاربرد سموم روی جمعیت آفات می­تواند روی پارامترهای واکنش تابعی و بالطبع روی کارایی دشمن طبیعی اثر بگذارد. در این تحقیق اثرات دو حشره­کش ایمیداکلوپراید و بوپروفزین روی واکنش تابعی زنبور پارازیتوئیدEncarsia inaron (Walker)  نسبت به تراکم­های مختلف پوره سن سه سفیدبالک پنبه (Gennadius)Bemisia tabaciدر شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت. پارازیتوئیدهای ماده جوان (طولعمر کمتر از 24 ساعت) به مدت 48 ساعت روی برگ­های خیار تیمار شده با  LC25ایمیداکلوپراید، غلظت مزرعه ای توصیه شده بوپروفزین و آب مقطر به عنوان شاهد قرار گرفتند. سپس تراکم­های 2، 4، 8، 16، 32 و 64 پوره سفیدبالک پنبه روی برگ­های خیار و در درون قفس­های برگی به مدت 24 ساعت در اختیار زنبورهای تیمار شده مذکور قرار گرفت. آزمایشات در 10 تکرار در دمای ثابت 1 ± 25 درجه سانتی‌گراد، رطوبت نسبی 5 ± 70 درصد و دوره نوری 14 به 10 ساعت (روشنایی به تاریکی) انجام شدند. نوع واکنش تابعی با استفاده از رگرسیون لجستیک تعیین، و پارامترهای قدرت جستجوگری (a) و زمان دستیابی (Th)توسط رگرسیون غیر خطی با استفاده از نرم افزارSAS  محاسبه شد. واکنش تابعی در شاهد و تیمارهای دو حشره­کش از نوع 2 بود. در تیمارهای شاهد، بوپروفزین و ایمیداکلوپراید، قدرت جستجو به ترتیب 0413/0، 0360/0 و 0373/0 بار در ساعت و زمان دستیابی 9727/2، 2738/1 و 0187/2 ساعت بود. حداکثر نرخ حمله (T/ Th) به ترتیب 07/8، 84/18 و 89/11 تخمین زده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که حشره­کش­های بررسی شده اثر مضری روی کارایی جستجوگری  E. inaron نداشتند.